سنجاب ها حیواناتی هستند از درختان بالا می روند و برای جابجایی در بین درختان و شاخه ها از روی شاخه ای به شاخه دیگر و از روی درختی به درخت دیگر می پریدند و می پرند.
این پریدن ها ادامه پیدا کرد و برخی از سنجاب ها بین پا و دستانشان غشایی ایجاد شد و سنجاب های پرنده بوجود آمدند، که به آنها اجازه می داد در مسافت های بیشتری بپرند و کاری شبیه پرواز انجام بدهند.
سنجاب ها به پریدن ادامه دادند و بلندتر و بلندتر پریدند و خفاش ها بوجود آمدند که بالهای غشایی دارند و می توانند بدون توقف پرواز کنند.
خفاش ها سالیان سال پریدند و بعدها تکامل پیدا کردند و پرندگان پردار بوجود آمدند که پهنه آسمان ها را مال خود کردند و حتی بین قاره ها مهاجرت می کنند و چند ده ساعت می توانند در هوا در حال پرواز باشند.
ما انسان ها از هرچیزی که داریم باید بهترین استفاده را بکنیم بعد به مرحله بعدی می رویم و بعدی و بعدی اما راز مرحله بعدی در این است که در همین مرحله نهایت تلاشمان را بکنیم و از هرچه داریم بهترین استفاده را بکنیم و حسرت بالی که نداریم را نخوریم.
پینوشت: قطعا مسیر تکامل این نبوده است اما با این بیان، روایت و داستان جالب تر می شد.
