از زمانی که فنیقی ها پول را اختراع کردند، پول در هر کشوری شکل ها و طرح های مختلفی داشته است و دارد.
پول شد نماد داشتن و دارایی و هرکسی به یک اندازه مشخصی پول داشت می توانست خانه، زمین، برده و هر آنچه می خواست خریداری کند.
به بیان دیگر پول شد منبع اصلی برای تهیه سایر منابع.
آیا می شود با پول یا صرف منابع دیگر به اهدافمان برسیم؟
در حال حاضر فکر می کنم نه نمی شود
پول، پارتی و مدرک دانشگاهی شروط لازم هستند نه کافی
همه اینها با یک سس خاص تبدیل به چیزی می شوند که ما را به اهدافمان می رساند و همین سس هم می تواند به تنهایی سایر منابع مورد نیاز را برای ما تامین کند
ما به فداکاری نیاز داریم
دنیای اطراف ما را افراد فداکار ساخته اند
اگر اولین نفری که جرات کرد از غار بیرون آمد و با خودش گفت می توان بهتر هم زندگی کرد، آرامش وضعیت سنتی فدای خواستن زندگی بهتر نمی کرد ما هنوز در غار بودیم.
اگر ادیسون ساعت های شخصی و خانوادگی و اجتماعی را فدای 48 ساعت های کار مداوم نمی کرد احتمالا تمدن کمی عقب تر از الان بود.
اگر ما حواسپرتی شبکه های اجتماعی، تفریح و وقت گذرانی با دوستان و آشنایان را فدا نکنیم به اهدافمان نمی رسیم مهم نیست چقدر مستعد و باهوشیم و چه کسانی کمک مان می کنند.
جایی نوشته بودم در حال حاضر قربانی کردن از ریختن خون حیوانات به ریختن عرق و قربانی کردن خوشی های لحظه ای برای رسیدن به رضایت بلندمدت تغییر پیدا کرده است و اینکار جرات می خواهد.
ما در دنیای فدا کردن هدف به پای حواس پرتی زندگی می کنیم و اگر حواسمان نباشد ممکن است انتخاب های آسانتر را برگزینیم و تجربه لذت آنی را به رضایت بلند مدت ترجیح بدهیم.
پینوشت:
فکر می کنم دقیق نوشتن و استفاده از کلمات دقیق مثل انتخاب، تخصیص منابع، تخمین منابع ، ویژگی های شخصیتی، یک سر طیف و استفاده از کلمات کلی تر و ادبی سر دیگر طیف است و بسته به محتوا، باید با این کلمات سالادی تهیه کرد که خوش خوراک و خوش ظاهر باشد. برای سالاد صرفا خوش ظاهر لقمه دومی نخواهد بود و برای سالاد صرفا خوش طعم احتمالا همان لقمه اول هم وجود ندارد. کتابی خوب است که محتوای غنی و جلد جذاب دارد.
