جیمز اشتینبرگ در مطلبی درباره استارت آپ 5 نکته منفی می گوید (+)
هر 5 نکته هوشمندانه هستند و از لحاظ گیرایی برایم جذاب بودند و تقریبا برای نصف آنها فعلا هیچ کاربردی تشخیص نمی دهم.
1- اگر شما محصولی 10 برابر بهتر از رقبایتان بسازید ، رقبایتان می توانند محصولی 90 درصد بدتر از محصول شما داشته باشند و همچنان مشتری های خود را حفظ کنند.
توضیح از خودم: ما همیشه فرض می کنیم که چیز بهتری بسازیم به شکل بهتری ارئه دهیم ، بیزنس مدل خلاقانه تری داشته باشیم ، دیزاین بهتری داشته باشیم مشتری درک خواهد کرد.
این یک فرض است و خدای بازار تصمیم می گیرد چه کسب و کاری زنده بماند و کدام بمیرد.
2- شرکت ها برای توجیج تصمیمات احمقانه شان توجیه می سازند
توضیح از خودم: کاملا طبیعیه. همه در هر شرایط و هرجایی توجیه می سازند تا وجه و آبرویشان را حفظ کنند. 25 درصد افراد در تصادف با تیر برق آن را مقصر اعلام می کنند.
شاید نحوه توجیه در دنیای کسب و کار برایتان جذاب باشد. “ما به انطباق محصول بازار نرسیدیم” در حالی که محصول مضرفی ساخته ایم.
3- متخصصان علاقه دارند آینده را بصورت علنی پیش بینی کنند و واقعا در این کار بد عمل می کنند.
توضیح از خودم: تقریبا همه در هر جایی در پیش بینی آینده به طرز پیش بینی پذیری اشبتاه می کنند. ما انسان ها از دوران کشاورزی پیش بینی می کردیم که قرار است یکروزی بهار شود و باران بیاید دانه های ما سبز شوند و ما مزرعه پر رونقی داشته باشیم. اما خشکسالی میشد و قحطی همه را عذاب می داد.
4-افرادی با بیشترین استعداد توان مالی استخدام خودشان را ندارند.
توضیح از متن: فکر کنید شما بهترین کیک پز دنیا هستید و شخص ثروتمندی شما را استخدام کرده تا تازه ترین و خوشمزه ترین کیک ها را برای او بپزید و حقوق بی نظیری هم به شما می دهد.
شما توان مالی لازم برای استخدام خودتان و کیک پختن برای خودتان را ندارید.
اما یک پولدار بدون استعداد چه؟ او استطعاعت انجام هرکاری را دارد. فکر و زمان او هیچ ارزشی ندارد.
توضیح خودم: فکر می کنم منظور نویسنده این است که اگر استعداد فوقلعاده ای دارید به احتمال زیاد برای شما اقتصادی نیست که بخواهید مستقل کار کنید و بهتر است استخدام شوید.
با بیان اقتصادی و شاید نزدیکتر به ذهنیت نویسنده ، اگر شما استعداد خوبی دارید که می توانید بابت آن پول خوبی دربیاورید اقتصادی نیست که وقتتان را در جایی که پول کمتری درمیاورید حرام کنید.
5- باهوشترین های نسل ما کامنت های اینترنتی نمی نویسند.
توضیح متن: افرادی کامنت می نویسند که وقت برای تلف کردن دارند یا بازاریاب هستند. ما انتخاب کننده هستیم که ذهنمان را با چه چیزی پر کنیم.
پینوشت: متن آقای اشتینبرگ برای من صرفا ارزش ادبی داشت و در ذهن من در کتگوری حرفهای شاعرانه استارت آپی جای می گیرد و یادگیری از آن استعداد یادگیری بالایی می طلبد.
