خدای من! برنامه نویسی…

شروع یادگیری برنامه نویسی برای من مثل تعطیلات رفتن با فامیلاییه که باهاشون رودربایستی داری ، حتی اگه خود سفر و محل سفر و اتفاقات خوب باشه خوش نمی گذره.

با دقتی در حد دندون پزشک هفتاد ساله دارای پارکینسون متولد شدم و چقدر یک سطر کد بدون خطا نوشتن کار سختیه

اما

بهرحال در این مدت یک هفته ای html , css را کامل دوره کردم و مفاهیم اولیه JS را تا میانه رفتم.

یاد گرفتم برنامه نویسی مثل خانه سازیه:

اول
نقشه تهیه می شود: یا طرح وجود دارد و یا داریم از جایی کپی می کنیم.(لایوت نستینگ)

دوم
از روی نقشه اجزای ساختمان ساخته می شوند و در محل نصب می شوند: اجزای صفحه ساخته می شوند( ساخت اجزا با html)

سوم
ساختمان مان را زیبا می کنیم. هرچه ساخته ایم را استایل دهی می کنیم.(کار با css)

پینوشت1: علیرضا و محمد اگه یه زمانی مسیرتون به اینجا خورد تعجب نمی کنم که از عمق و گستردگی دانش برنامه نویسیم حیرت کنید.

پینوشت: برای ایجاد تعهد این متن را منتشر می کنم تا سر قولم به خودم برای فول استک شدن بمانم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *