زمان بندی در استارت آپ

سعی می کنم درک خودم از زمان بندی را کمی توضیح بدهم و معنای زمان بندی در دنیای استارت آپ را از نگاه خودم بیان کنم.

وقتی درباره زمان بندی صحبت می کنیم خواه نا خواه درباره تصمیم گیری صحبت می کنیم و در این باره که چه زمانی برای گرفتن کدام تصمیم و اجرای آن به چه روشی مناسب تر هست صحبت می کنیم.

نمی دانم دانشمندان تصمیم گیری چه می گویند اما از نظر من 3 نوع تصمیم داریم:

1- تصمیمات فوری:
تصمیماتی که بنابه نیاز و ضرورت نیاز به انجام کار سریعی دارند و اگر انجام نشوند ممکن است پنجره فرصت بسته شود و دست عواقب به شدت دامن ما را بگیرد. مثل عدم تمدید سرور یا تمدید دامنه.

2- تصمیمات کوتاه مدت:
تصمیماتی هستند تاثیر آنها در بازه ماه و سال گسترده می شود و چیزهایی مثل استخدام نیرو و انتخاب محل دفتر از این نوع هستند.

3- تصمیمات استراتژیک:
تصمیم هایی که تحلیل بیشتری نیاز دارند و انرژی زیادی از ما می گیرند و ممکن است تاثیر آن چند سال و دهه و مادام العمر باشد. مثل انتخاب کوفاندر و تصمیم برای شروع یا عدم شروع کار استراتژیک محسوب می شوند.

بر اساس انواع تصمیم گیری زمان بندی های متفاوتی هم مطرح می شود.

زمان بندی فوری: در اینجا زمان بندی تقریبا مطرح نیست و با ایجاد تقاضا باید به آن رسیدگی کرد.

زمان بندی کوتاه مدت: انتخاب زمان مناسب برای معرفی یک فیچر و آپشن جدید در سایت از این نوع است.

زمان بندی استراتژیک: تصمیم قبل از شروع کار ، تصمیم برای پیوت و تصمیم برای ورشکسته کردن از این نوع هستند.

مثل هر کاری لذت آن در آخر کار نهفته است و بسیار کوتاهتر از پروسه رسیدن به آن است ،مجبور شدم اینهمه مقدمه بگویم که به حرف اصلی ام برسم.

زمان بندی برای زمان بندی

تا اینجا همه چیز بدیهی و ساده بنظر می رسد اما انتخاب نوع تصمیم و زمانبندی مناسب آن در عمل سختتر است.

رقابت ، کمبود منابع ، فشار همکاران ، فشار دِدلاین و هر چیز دیگری که اضطراب و استرس در ما ایجاد می کند باعث می شود افکار ما مه آلود و تشخیص سخت شود.

بنا به تجربه دریافته ام که اکثر تصمیماتی که فوری بنظر می رسند از جنس تصمیمات کوتاه مدت هستند و نیاز به اقدام سریع ندارند می توانیم به انها وقت بدهیم که در جای مناسب خود قرار بگیرند تا بتوانیم برای انجام کار مناسب زمان بندی کنیم.

پینوشت: درباره تصمیم گیری هم باید بنویسم واینکه چرا باید تصمیمی را بگیریم و بر جه اساس.